«متولد 65» برای مخاطب عام ساخته شده/ برخی فیلم ها آنقدر شخصی شده که از مخاطب عام دور شدند/ استفاده از عناصر تصادفی و تکرارها از حفره های فیلمنامه است

برنامه این هفته سینمامعیار با موضوع نقد و بررسی فیلم «متولد 65» با حضور حمید لازمی، مرتضی اسماعیل‌دوست، مجید توکلی و با اجرای امیرعباس صباغ برگزار شد.
«متولد 65» گام مؤثری در مسیر فیلمسازی ارزان است
اسماعیل‌دوست با اشاره به اثر «متولد 65» در رابطه با نیاز سینمای امروز به فیلمسازی ارزان صحبت کرد و گفت: یکی از معضلات سینمای ایران، بحث سرمایه‌گذاری هست و مسائل اسپانسری که برخی از آنها شبهه‌برانگیز بودند و برای همین روی آوردن به سینمای مستقل در سینمای ایران باید رخ دهد و «متولد 65» هم گام مؤثری در این مسیر بوده است.
وی افزود: رویکرد مستقل بودن فیلمساز و اینکه بتواند براساس یکسری مؤلفه‌های شخصی بخواهد اثرش را پیش ببرد و متکی بر جناح‌ها و نگاههای خاصی نباشد که دولتی هستند و نگاههای سیاسی و فراسینمایی را می‌آورند خیلی مهم است و حرکت خوب و جالب توجهی است و امیدوارم این مبنای خوبی برای فیلمسازان دیگر باشد که بتوانند با یکسری از فعالیتها و ظرفیتهایی که سینما در اختیارشان قرار داده این کار را ادامه دهند.
مجری برنامه سؤال کرد: تا به حال سینمای ارزان نداشتیم؟
اسماعیل‌دوست پاسخ داد: سالهاست اینطور است، چه در فیلم‌های کوتاه و مستند و چه گروه هنر و تجربه فیلم‌های ارزان و شخصی و مستقل را در این جناح می‌بینیم ولی آنها هم معضلاتی دارند و آنقدر شخصی شدند که از مخاطب عام دور شدند. متولد 65 مبنای خاصی در پیش گرفته، از طرفی هزینه آنچنانی را در بر نگرفته و از طرفی توانسته با مخاطب عام ارتباط برقرار کند و این مطلب مهمی است که براساس یکسری جذابیتهای قصه‌گویی و المان‌های دیگر که در خود ایجاد کرده با اقبال نسبی مخاطبین مواجه شده است.
«متولد 65» برای مخاطب عام ساخته شده و این توجیه‌پذیر است
لازمی نیز به ارائه دیدگاه خود در این رابطه پرداخت و گفت: نمی‌توان این نسخه را برای بقیه آثار سینمایی هم پیچید و گفت همه سینما به این سمت برود، بلکه موضوع ایجاب می‌کند که یک فیلم با بودجه کم و یا با هزینه زیادی ساخته شود. شروع آن از سینمای هالیوود بود و فیلم مجید توکلی در این راستا ساخته شده و تا الان هم موفق بوده است. ساخته شدن متولد 65 برای مخاطب عام توجیه‌پذیر است و اگر این روند ادامه یابد نسخه خوبیست و باید ادامه یابد.
لازمی در مورد شگرد تبلیغات پخش با تیتر سانس‌ فوق‌العاده اظهار داشت: این تیتر اختصاص یافته برای این است که مخاطبین کنجکاو شوند فیلم را ببیند که لزوماً ممکن است حقیقت نداشته باشد، ولی اینکه مبنا را فروش و مخاطبین زیاد قرار دهند که مردم قهر چندساله را رها کنند شگرد خوبیست به شرطی که حق آن فیلم باشد.

اسماعیل‌دوست در مورد دو حربه تبلیغاتی فیلم صحبت کرد و گفت: این دو حربه که چندان درست و مناسب نیست یکی ایده بکر فیلم هست که ادعا می‌شود ادعای جدیدی است در حالی که برای کسانی که سینمای جهان را دنبال می‌کنند سوژه‌ای مثل این فیلم وجود داشته است، مورد دیگر زوم کردن روی این نکته است که فیلمی برای دهه 60 هست، واقعاً چنین چیزی ندیدم و شاید بهتر بود که می‌شد گفت برای دهه 70 است و روابط و نوع جنس و فضای دهه شصت در این فیلم وجود ندارد. ضمن اینکه شخصیتهای این فیلم قوام ندارند و هیجان و شکل معمایی از رمق می‌افتد.
لازمی نظر متفاوتی در این رابطه داشت و اظهار کرد: من این اثر را متفاوت می‌بینم و از لحاظ احساسی دوست داشتم و به عنوان کار اول قابل قبول است و منتظر کارهای بعدی آقای توکلی هستیم. شخصاً به عنوان متولد دهه 60 می‌توانم این کاراکتر را درک کنم که متولد یک دهه که نه کودکی و نوجوانی درستی داشته و نه جوانی درستی داشته اما توقعات زیادی از آنها هست.
اسماعیل‌دوست نکاتی را در نقد فیلم بیان کرد و گفت: وقتی بخش اعظمی از فیلم در سکانس‌های داخلی و لوکیشن محدود می‌گذرد باید از همه قابلیتهای آن فضا به نحو مطلوب استفاده کرد، فضای ساختمان این فیلم متروکه باقی می‌ماند از این نظر که مخاطب نمی‌تواند همه نماها و مناظر مختلف ساختمان را درک کند، دیالوگها باید در خط روایی اثر باشد و از همه قابلیتهای محیط استفاده شود و فیلم از این نظر دچار تنگنا شده است. وی درباره مرموز بودن کاراکترها خاطرنشان کرد: کاراکترها گذشته‌ای داشتند و الان خود را در این خانه محبوس کردند و حالت جنون‌آمیزی دارند، این شخصیتها باید یک مابه‌ازایی داشته باشند و نگاهی شکل‌یافته در نزد مخاطب داشته باشند. بازی بد خانم نعمتی پایان بدی هم ایجاد می‌کند و ارتباط میان شخصیتها وجود ندارد، مبنای اصلی این روایت دروغ‌پردازی و فاش شدن آن است ولی بزرگ شدن دروغ را نمی‌بینیم.
فیلم سوژه خوبی دارد و شروعش خوب و هالیوودی است
لازمی مشکل فیلم را دوپاره بودن آن دانست و گفت: شروع آن شاداب و مفرح و هیجان‌انگیز است ولی وقتی وارد خانه می‌شود ریتم آن افت پیدا می‌کند و از لحاظ ساختاری هم خلاقیت کمتری می‌بینیم و احساس سکوت بیشتری می‌کنیم و این برای مخاطب خسته‌کننده می‌شود، ولی از لحاظ فیلمنامه سوژه خوبی به کار برده شده و شروع خوب و هالیوودی دارد.